O tym blogu

Moje zdjęcie
Magister Michał. Z powołania: szczęśliwy mąż i ojciec. Z zawodu: aptekarz, absolwent Akademii Medycznej we Wrocławiu. Z zamiłowania: bloger. Z przekonania: idealista, który sądzi, że zadaniem aptekarza jest udzielić każdemu wyczerpującej informacji o lekach. Zapraszam do czytania, komentowania i zadawania pytań.

środa, 11 maja 2011

Nauka ze wspomaganiem

Od kilku dni kwitną już kasztanowce - to znak, że dla licealistów nadszedł czas egzaminów maturalnych. Niedługo po nich zmagania z sesją egzaminacyjną zaczną ich starsi koledzy - studenci. Zarówno dla jednych, jak i dla drugich będzie to czas wytężonej pracy i wyczerpującej nauki. Wielu z nich będzie szukało pomocy w nauce we wszystkich możliwych źródłach, także u aptekarzy. O co w takim razie powinno się prosić farmaceutę, jeśli chce się wspomóc własną wydolność umysłową?
Magnez, a właściwie kation magnezowy (Mg2+) jest drugim najważniejszym jonem, występujących w komórkach naszych organizmów (pierwszym jest kation potasowy). Jego znaczenie dla procesów życiowych jest na tyle istotne, że wybitny lekarz, prof. Julian Aleksandrowicz, nazwał go „królem życia”. Magnez jest niezbędny w ponad 320 procesach enzymatycznych, zachodzących w komórkach. Odpowiada przede wszystkim za wytwarzanie i użytkowanie związków wysokoenergetycznych (adenozynotrójfosforanu - ATP i guanozynotrójfosforanu- GTP), stanowiących źródło energii dla komórek. Niedobór jonu magnezowego przekłada się więc na ograniczoną ilość energii w komórkach, to z kolei prowadzi do obniżonej wydolności organizmu.
W 2002 r. amerykańska agencja rządowa ds. badań w rolnictwie (ARS) opublikowała wyniki badań, które wykazały, że osoby z niskim stężeniem magnezu we krwi zużywały więcej energii i męczyły się szybciej nawet podczas umiarkowanej aktywności fizycznej, niż osoby z prawidłowym zasobem tego pierwiastka. Przez okres 35 dni 10 kobiet utrzymywano na diecie zapewniającej właściwy poziom magnezu w organizmie. Następnie zmieniono dietę na niskomagnezową na okres 93 dni, później powrócono do pierwszej diety jeszcze na 49 dni. Na końcu każdego z tych okresów poddawano ochotniczki testom sprawnościowym oraz biochemicznym i fizjologicznym. Po wykonaniu testów na zakończenie diety ubogomagnezowej okazało się, że u badanych znacząco obniżył się poziom tego jonu w mięśniach, a poziom czerwonych krwinek sięgał dolnej granicy normy. Podczas ćwiczeń fizycznych zwiększało się zapotrzebowanie na tlen, a tętno wzrastało o ok. 10 uderzeń/min. w stosunku do normy.
Kation magnezowy jest również niezbędny do utrzymania prawidłowej pracy układu nerwowego. Jego niedobór wywołuje rozproszoną nadpobudliwość nerwowo- mięśniową. Inne objawy lekkiej hipomagnezemii to m.in. senność i apatia, lub przeciwnie nadpobudliwość oraz ograniczenie możliwości uczenia się i zapamiętywania. Ciężki stopień hipomagnezemii manifestuje się przez bolesne skurcze mięśni, cierpnięcie i mrowienie skóry, czy w końcu halucynacje i delirium.
Magnez jest usuwany z organizmu głównie drogą nerkową, z moczem; preparaty o działaniu moczopędnym będą więc obniżały jego stężenie we krwi. Wśród ludzi młodych i intensywnie pracujących zażywanie tego rodzaju leków nie jest może powszechne, ale z reguły wypijają oni duże ilości kawy. Zawarta w czarnym napoju kofeina, poza całym swoim dobroczynnym działaniem (pobudzenie kory mózgowej, ułatwienie percepcji wrażeń, polepszanie postrzegania i kojarzenia, zniesienie uczucia zmęczenia), działa również moczopędnie. Sięgając więc po kolejną filiżankę kawy, warto pomyśleć też o jakimś bogatym źródle łatwo przyswajalnego magnezu.
Gdzie w takim razie szukać tego pierwiastka? Organizm ludzki lepiej przyswaja go ze źródeł naturalnych, którymi są m.in. otręby, pestki dyni, kasza gryczana, gorzkie kakao, nasiona roślin strączkowych. W kuchniach azjatyckich stosowana jest przyprawa nigari, składająca się głównie z chlorku magnezowego. Dodatkową dawkę magnezu można sobie zapewnić przez zażywanie preparatów powszechnie dostępnych w aptekach. Skuteczne będą preparaty rozpuszczalne, ponieważ w roztworze wodnym magnez szybciej przechodzi w dostępną dla komórek postać zjonizowaną. Dodatkowo wchłanianie tego pierwiastka jest zwiększane o ok. 20-40% przez dodatek witaminy B6.
Dzienne zapotrzebowanie na magnez zależy od płci, wieku, stanu organizmu i rodzaju wykonywanej pracy. Średnio wynosi ono od 270 do 350 mg/dobę.

Źródła:
·         " Indeks leków Medycyny Praktycznej", wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2007
·         A.Zejc, M. Gorczyca "Chemia leków", PZWL, Warszawa 2004
·        A.Graczyk "Magnez- król życia", http://www.ptmag.pl/pl/32073/0/Magnez-krol_zycia.html
·         "Lack Energy? Maybe It’s Your Magnesium Level" Agricultural Research Magazine, 04 May,  8-9
·         “Intestinal Absorption of Magnesium from Food and Supplements”, J. Clin. Invest., Volume 88, August 1991, 396-402
·         Wikipedia

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz